Υποκρισία, σιωπή και θεάματα: το τρίγωνο της κοινωνικής αποτυχίας

 


Σε κάθε αποτρόπαιο έγκλημα που βλέπει το φως της δημοσιότητας, επανέρχεται ο ίδιος φαύλος κύκλος: σοκ, κατακραυγή, τηλεοπτική ανάλυση, ψηφιακή υστερία. Κι όμως, η πιο επικίνδυνη μορφή βίας δεν είναι αυτή που βλέπουμε – είναι αυτή που προσπερνάμε.

Η ελληνική κοινωνία δεν «σοκάρεται» πραγματικά από την αγριότητα. Σοκάρεται όταν της αποκαλύπτουν πως η αγριότητα υπήρχε δίπλα της και δεν την είδε. Ή – ακόμη χειρότερα – όταν τη γνώριζε αλλά επέλεξε τη σιωπή, τον φόβο ή την απάθεια.

Τι κάνουν οι θεσμοί όταν ένα παιδί πεθαίνει κάτω από ύποπτες συνθήκες; Πού είναι το κράτος πρόνοιας όταν μια οικογένεια ζει στο όριο της διάλυσης; Πώς είναι δυνατόν σχολεία, γείτονες, γιατροί, υπηρεσίες και φορείς να έχουν σημάδια μπροστά τους αλλά να μη συνδέουν ποτέ τις τελείες;

Και τι κάνουν τα ΜΜΕ; Παίζουν τον ρόλο του ανακριτή και του ψυχιάτρου, συχνά χωρίς γνώση, με μοναδικό όπλο την τηλεθέαση και το clickbait. Από τη μία πλευρά, ψευδοψυχολογικές αναλύσεις, συνεντεύξεις του τίποτα και εκπομπές που «ξεγυμνώνουν» τους κατηγορούμενους. Από την άλλη, υποκριτική ευαισθησία και δάκρυα στο πλατό.

Ούτε η Δικαιοσύνη ούτε η Επιστήμη χωρούν στα πάνελ. Εκεί χωρούν μόνο οι «δράκοι», τα «τέρατα», οι «σκηνοθέτες του κακού». Όσο πιο αποκρουστικό το αφήγημα, τόσο καλύτερα για την τηλεθέαση.

Κι ο κόσμος; Ο κόσμος θυμώνει. Αλλά όχι με το κράτος που αδιαφόρησε, όχι με τις υπηρεσίες που απέτυχαν, ούτε με τον κοινωνικό ιστό που ξηλώνεται αργά και σταθερά. Θυμώνει με τον «δράστη» γιατί έτσι βολεύεται. Είναι ευκολότερο να πεις «ήταν τρελός» ή «τέρας», παρά να αναρωτηθείς αν αυτό το τέρας το θρέψαμε και το αφήσαμε μόνο του.

Κάθε φορά, το έργο επαναλαμβάνεται. Η κοινωνία δεν αυτοκαθρεφτίζεται. Δεν ψάχνει στα ερείπια των θεσμών τα λάθη της. Θέλει αίμα, θέλει τιμωρία, θέλει θέαμα. Μέχρι την επόμενη «σοκαριστική» υπόθεση. Τότε όλα θα ξεκινήσουν από την αρχή.

Related

TOP NEWS 48919054793795146

Δημοσίευση σχολίουDefault Comments

emo-but-icon

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Η Aνάρτηση της ημέρας

Υποκρισία, σιωπή και θεάματα: το τρίγωνο της κοινωνικής αποτυχίας

  Σε κάθε αποτρόπαιο έγκλημα που βλέπει το φως της δημοσιότητας, επανέρχεται ο ίδιος φαύλος κύκλος: σοκ, κατακραυγή, τηλεοπτική ανάλυση, ψηφ...

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!
📢 Μάθετε Πρώτοι Όλα τα Καυτά Νέα! 🔥📰 Ειδήσειςπου δεν γράφονται αλλού με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το katechacker.gr είναι η «φωνή» του Έλληνα αστυνομικού. Στείλε μας τις καταγγελίες σου, τα άρθρα σου, στο katechaker@gmail.com

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ
Το πέρασμα του Μισισιπή φίλευε αισθαντικά και απλόχερα μια απολαυστική διέλευση σε κάθε ταξιδευτή. Ακόμα και όταν τα τεράστια αμφίβια και τα επικίνδυνα ερπετά τις μέρες του ζευγαρώματος καιροφυλακτούσαν ακούνητα για να θυμίζουν υφάλους. Το τελευταίο ταξίδι μαζί της...

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)
Η μικρή σκακίστρια βίωνε το δικό της δράμα στη λίμνη των διχασμένων παγετώνων. Μόνο ένας ανυπότακτος αίγαγρος θα τη συντρόφευε στις θύμησες. Οι μοιραίοι θάνατοι, ο αναπόφευκτος εγκλεισμός, οι προγραφές, η επαπειλούμενη ποινή για μια δολοφονία και η ανέλπιστη δωρεά ζωτικού οργάνου, πού θα οδηγούσε τελικά το ριζικό όλων; Θύτη ή θύμα θα έδειχνε το ορφανό βιολογικό υλικό; Το μοναδικό εύρημα στον βαμβακοφόρο στειλεό θα ταυτοποιούταν;

Δημοφιλεις αναρτησεις εβδομαδας

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Μια κρυμμένη επιστολή στο παλιό σερβάν, κληροδότημα μιας άτυπης αδερφομοιρασιάς έμελλε να δρομολογήσει απρόσμενες εξελίξεις. Η σχέση του Νικηφόρου με τη Λυδία, αποκτούσε υπόσταση, στη δεκαετία του εβδομήντα, στην παροπλισμένη ωχρά ντρεζίνα. Τίποτα δεν προμήνυε, μέχρι τότε, την ανεξήγητη γονιδιακή αλληλουχία.

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Δημοφιλεις αναρτησεις μηνα

item