Πλήρωνε για να ζήσεις…

Μ’ αυτό το σκεπτικό ο καρδιοχειρουργός της Λάρισας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας αντιμετώπιζε τους ασθενείς του. Να υποθέσουμε ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που έριχνε τέτοια ιδέα χρηματισμού για ασθενή του! Μια μάστιγα της πληρωμένης υγείας που ακολουθείται χρόνια από γιατρούς. Το γνωστό φακελάκι δηλαδή.

Κάποιοι από τους ασθενείς ή οι οικείοι τους δεν δίνουν συνέχεια σε τέτοιες στιγμές και είναι οι περισσότεροι. Κάποιοι δυστυχώς – οι λιγότεροι κατ’ αναλογία – καταγγέλλουν τέτοιες συμπεριφορές.

Από την άλλη, αν αναλογιστείς ότι οι γιατροί σώζουν ζωές με τέτοιους χαμηλούς μισθούς, αναγκάζεσαι από το υστέρημά σου να πληρώσεις. Χωρίς ψήγμα δικαιολογίας, σαν τρίτοι, καταγγέλλουμε ένα τέτοιο γεγονός που δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, αλλά η πλειονότητα. Άπαντες το γνωρίζουν και δεν κάνουν κάτι. Και οι πολιτικοί και οι ασθενείς και οι γιατροί.

Είμαστε αναγκασμένοι ως πολίτες να ζούμε σε ένα τέτοιο τοξικό περιβάλλον, αλλά επειδή πρόκειται για το μέγιστο αγαθό – την υγεία – υπαναχωρούμε, παρανομώντας και εμείς οι ίδιοι. Άλλωστε, το αδίκημα συντελείται και από τις δύο πλευρές.

Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει ότι όποιος δέχεται, προσφέρει, απαιτεί ή προσφέρεται να δεχθεί το τίμημα παρανομεί. Άπ’ ό,τι αντιλαμβάνεται κανείς, ο όρκος του Ιπποκράτη περνάει σε δεύτερη μοίρα και γι’ αυτό η ευθύνη βαραίνει και τον ίδιο τον Υπουργό Υγείας.

Οι πολίτες πληρώνουν τις εισφορές τους για να έχουν υγεία, αλλά δεν έχουν. 

Κάντε κάτι…