Μνήμες ή γνώσεις;

 Ίσως στα χρόνια μας να υπάρχουν οι περισσότεροι γραμματιζούμενοι! Μπορεί στα κεφάλια μας μέσα να συνωστίζονται οι περισσότερες γνώσεις από ποτέ, αλλά ο προσωπικός μας υπολογιστής μάς νικά στα θυμητικά. Μάλλον γιατί δεν έχουμε ψυχή.

Δηλαδή τι; Να τον θρυμματίσουμε για να βγούμε νικητές; Δεν γίνεται, γιατί το κεφάλι μας αμέσως θα εκκενωθεί. Άρα οι γνώσεις μας θα εξαφανιστούν με μιας, και τότε – εκτός από την ψυχή – θα έχουμε και άδειο κεφάλι.

Αλήθεια, αφού έχουμε τόσες γνώσεις, γιατί κινούμαστε με χρονοκαθυστέρηση;

Πέντε χρόνια να δικαιωθούμε ή να ενοχοποιηθούμε στα δικαστήρια. Πέντε χρόνια να ξεχρεωθούμε από τις αναρίθμητες ρυθμίσεις, μέχρι να ρυθμίσουμε τις επόμενες, κ.ο.κ.

Μπορεί μια νεοαναγειρόμενη οικοδομή, χρονικά, να τελειώνει πιο σύντομα με τόσα μηχανήματα, αλλά για πέντε χρόνια θα επιλύουμε τις ατέλειες που δημιούργησε η απίστευτη γρηγοράδα της τεχνικής…

Αυτές οι πολυάριθμες και πρόσκαιρες γνώσεις που διαθέτουμε είναι στ’ αλήθεια χρήσιμες; Μπορεί! Ίσως όχι. Η αποθήκευση είναι χρήσιμη – και τις ανασύρουμε όποτε η νιρβάνα μας το επιτρέπει;

Γιατί τότε δεν τις εξωτερικεύουμε συχνά, αφού είναι χρήσιμες; Αυτές οι πολυάριθμες γνώσεις, τότε, τι μας ωφελούν;

Θυμάται, λόγου χάρη, μια γυναίκα ότι πριν πέντε χρόνια ο προϊστάμενός της την κακοποίησε σεξουαλικά, και τον ανέχεται. Και ταυτόχρονα την ανέχεται και ο σύντροφός της ως άσπιλη και αμόλυντη – αλλά στο ίδιο αδίκημα μπορεί να υποπέσει και ο ίδιος, σε βάρος μιας άλλης γυναίκας.

Και δώστου φόρτωμα με κείμενα και εικόνες στον browser…

Οι γονείς Α και Β με πόση ελαφρότητα αντικατέστησαν τον πατέρα και τη μητέρα. Αλλά την μη αποδοχή αυτή την συντηρούμε στο σύστημα, για να την σχολιάσουμε θετικά ή αρνητικά.

Το Software που ρυθμίζει αυτές τις αλληλεπιδράσεις μας αντικατέστησε τη λογική μας και έγινε ένα απέραντο λογισμικό, που όταν κρασάρει τότε αντιστεκόμαστε δήθεν.

Και ξαφνικά, όλα αυτά που αποθηκεύσαμε, τα εκμεταλλεύτηκαν οι ίδιοι που μας μύησαν στην απεραντοσύνη του συστήματος.

Εκτός της γνωστής αποθήκευσης σε servers του σκληρού δίσκου του υπολογιστή σου, αιωρείσαι και στη συνθήκη του cloud. Και να σου η τεχνική νοημοσύνη να κλέβει την ανθρώπινη παράσταση και να δημιουργεί το ακόμα πιο επικίνδυνο ομοίωμά σου…

Όλα είναι χρήσιμα, αλλά με μέτρο, κατά το γνωστό "παν μέτρον άριστον"!