«Ημέρα της Γυναίκας;» Μόνο στα λόγια!...Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

 

Πηγή εικόνας: gettyimages.com

Το σημερινό μου άρθρο προγραμματίστηκε αρχικά για τη Δευτέρα 10 Μαρτίου, αλλά καθυστέρησε λόγω της ανακοίνωσης του επικείμενου ανασχηματισμού. Προσωπικά, τον κρίνω ως έναν «ανασυσχετισμό εσωκομματικών ισορροπιών», δεδομένης της απογοήτευσης δεξιών ψηφοφόρων από την «Δεξιό-Κέντρο-Αριστερά» Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Περίμενα να δω τις αποφάσεις του Πρωθυπουργού σε σχέση με τις 30 Βουλεύτριες της ΝΔ.

Τι είδαμε, λοιπόν, στον νέο ανασχηματισμό;

📌 Μόλις 12 γυναίκες συμμετέχουν στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο, έναντι 15 στο προηγούμενο, με την κ. Μενδώνη αμετακίνητη ως Υπουργό Πολιτισμού!

Δεν θα σχολιάσω τη δραματική μείωση κατά 20% του αριθμού των γυναικών στο νέο κυβερνητικό σχήμα, αλλά αφήνω στη δική σας κρίση το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν (8 Μαρτίου) γιορτάσαμε την «Ημέρα της Γυναίκας» – μια επέτειο που θεσπίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1977.

Η πραγματικότητα των γυναικών στον εργασιακό στίβο

Με σεβασμό στις Ελληνίδες και στις γυναίκες όλου του κόσμου, τιμώ τις μητέρες, γιαγιάδες, αδελφές, κόρες, συναδέλφους. Ωστόσο, ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος, δεν μπορώ να αγνοήσω τη δομική καταπίεση των γυναικών επιστημόνων και επιχειρηματιών, που παραμένει μια πραγματικότητα στον ανδροκρατούμενο κόσμο μας.

Αμέτρητες επαγγελματίες, επιστήμονες και στελέχη με υψηλή κατάρτιση και μεταπτυχιακές σπουδές, εγκλωβίζονται σε μεσαίες και ανώτερες θέσεις χωρίς να φτάνουν στην κορυφή.

🔹 Οι γυναίκες υπερτερούν αριθμητικά των ανδρών σε πολλά πανεπιστημιακά τμήματα.
🔹 Όμως, στη συνέχεια, μένουν πίσω στην επαγγελματική τους εξέλιξη.
🔹 Τα στερεότυπα λένε πως επιλέγουν την οικογένεια αντί της καριέρας, όμως έρευνες δείχνουν ότι ακόμα και όσες επιλέγουν την καριέρα, ξεπερνιούνται από άνδρες με λιγότερα προσόντα.

Σε τελική ανάλυση, οι επιχειρήσεις, τα πανεπιστήμια και η κοινωνία συνολικά είναι οι χαμένοι όταν οι ικανότητες και τα ταλέντα των γυναικών δεν αξιοποιούνται.

Η «γυάλινη οροφή»: Μια αόρατη αλλά πανίσχυρη διάκριση

Ο όρος «γυάλινη οροφή» (glass ceiling) περιγράφει ένα αόρατο εμπόδιο που περιορίζει την ανέλιξη των γυναικών σε κορυφαίες διοικητικές θέσεις.

Παρά τις δεκαετίες νομοθεσίας κατά των διακρίσεων, η πραγματικότητα παραμένει σκληρή:

📌 Στις ΗΠΑ, παρά τον Νόμο περί Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964 και τον Νόμο του 1991 για την Επιτροπή Γυάλινης Οροφής, οι γυναίκες CEO στις 500 μεγαλύτερες εταιρείες Fortune είναι μόλις 52 (10,2%).
📌 Στο Ηνωμένο Βασίλειο, στις 250 μεγαλύτερες επιχειρήσεις (FTSE-250), μόλις 42 γυναίκες είναι στην κορυφή της διοικητικής ιεραρχίας.
📌 Στην Ελλάδα, μόλις 2 στις 25 κορυφαίες επιχειρήσεις έχουν γυναίκα CEO (ΕΥΔΑΠ και JUMBO – ποσοστό 8%).
📌 Στον παγκόσμιο επιχειρηματικό κόσμο, οι 500 μεγαλύτερες εταιρείες έχουν μόνο 52 γυναίκες CEO (10,2%).

🔗 Πηγή: Fortune 500 Report
🔗 Πηγή: EY Report

Η ανισότητα στην ακαδημαϊκή κοινότητα

Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στα πανεπιστήμια.

📌 Αν και οι γυναίκες αποτελούν το 55% των φοιτητών, οι άνδρες συνεχίζουν να κυριαρχούν στα ανώτατα επίπεδα (Πρυτάνεις, Κοσμήτορες, Πρόεδροι πανεπιστημίων).
📌 Στα 200 κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, μόνο 55 έχουν γυναίκες Πρυτάνεις ή Προέδρους.
📌 Στην Ελλάδα, μόλις 3 στις 24 πανεπιστημιακές Πρυτανείες (12,5%) κατέχονται από γυναίκες (Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Πάντειο).
📌 7 στα 24 Πανεπιστήμια (29,2%) δεν έχουν καμία γυναίκα στο πρυτανικό συμβούλιο.

🔗 Πηγή: Times Higher Education Report
🔗 Πηγή: in.gr – Διοίκηση στα ΑΕΙ

Το πρόβλημα της πατριαρχικής δομής εξουσίας

Ακόμη και στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, οι ιδιωτικοί και δημόσιοι οργανισμοί συνεχίζουν να λειτουργούν με κλασικές πατριαρχικές δομές εξουσίας.

Η «γυάλινη οροφή» δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό φαινόμενο. Είναι μια μορφή συστημικής βίας που έχει τεράστιο οικονομικό κόστος στις ανδροκρατούμενες κοινωνίες.

Οι γυναίκες δεν βρίσκονται σε κατώτερες θέσεις λόγω έλλειψης ικανοτήτων, αλλά λόγω κοινωνικών και επαγγελματικών φραγμών που δεν τις αφήνουν να προχωρήσουν.

Ποια γενιά θα σπάσει τη «γυάλινη οροφή»;

❓ Πότε θα συγκροτηθεί μια μεγάλη ομάδα δυναμικών γυναικών που θα απαιτήσει ίσες ευκαιρίες και θα σπάσει το αόρατο ταβάνι που τις κρατά στις μεσαίες διοικητικές βαθμίδες;

❓ Ποια γενιά γυναικών θα κάνει θρύψαλα τη γυάλινη οροφή και θα απαιτήσει την ισότητα στην πράξη, όχι μόνο στα λόγια;

🚨 Η αλλαγή δεν θα έρθει μόνη της. Είναι ώρα για δράση! 

Το άρθρο το αλιεύσαμε από το dikografies