Τα τρένα της μεταπολίτευσης...


Από ένα κράτος που είναι στην εντατική μην περιμένεις πολλά. Απλά επειδή σαν ύπαρξη είναι ένα άυλο μόρφωμα και όχι ψυχή ζώσα, συντηρείται με αναπνευστήρα χάριν των προγόνων μας. Αυτό το αλησμόνητο «εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία» περισώζει ακόμα τα προσχήματα!

«…θα είναι ένας μηχανισμός στήριξης» μας είπε ο Γιωργάκης,
«…νοιώθω βαθιά κουρασμένος» μας είπε ο Κωστάκης,
«…λιάζονται στον ήλιο στην Ομόνοια» μας είπε η Τασία,
«…φάτε και κάνα γεμιστό και όχι όλο κρέας» μας είπε η Θεανώ.

Κι αυτό όλο το βαφτίσαμε μεταπολίτευση.
Έφυγαν οι κακοί και ήρθαν οι καλοί, αφού σήμαναν οι καμπάνες, κατά το άσμα.

Όχι, μη βγάζετε αμέσως συμπεράσματα για τον γύψο, για τη δημοκρατία μιλάμε τώρα!
Λεφτά υπάρχουν, πως είναι το μαλλί και κάτι τέτοιες αρλούμπες.

Α, να μην ξεχάσω και την ατάκα της παραδοχής:
«Αν δεν ήταν ο Αντρέας, ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας θα μας ήξερε!»

Αυτό τον ένοιαζε μόνο, τον ζεν πρεμιέ του Κολωνακίου – άσε τον Κολωνό να υποφέρει.

Τι μας είπες ρε, εγγόνι του δικτάτορα της φούστας;
Ότι μαζί τα φάγαμε;
Ρε τυριά, ρε τουλουμοτύρια, ορίστε κάποιον σταθμάρχη που να ξέρει πέντε γκλίτσες γράμματα και όχι τον χωριανό του συντρόφου να του δώσετε τα κλειδιά της Αχερουσίας.

Πώς είναι το μαλλί; Μαύρο στην καλιακούδα, αλλά και στην άλλη απ’ το Στρασβούργο που πλήρωνε το τεμπέλικο, ρεμάλι του πρώην… και στην άλλη την σνομπ με το τροχήλατο του σεΐχη. Αρκετό αίμα μας ήπιατε.

Και σταματήστε εσείς οι κατάδικοι λίαν προσφάτως, να συνδιαλέγεστε με τους συνδικαλιστές των ραγών – το κάνατε το καθήκον σας με τον μπάρμπα Χρήστο.

Φτάνει, ωρέ βουλευτάδες, να διατηρείτε την έδρα!
Έχετε άλλες δουλειές εκεί στα Ιρλανδικά funds.

Καιρός να αγαπήσετε, να φύγετε στα ξένα κι εσείς, όπως ο Μιχαλάκης ο πρώην, που κυκλοφορούσε το Τσερόκι με μαϊμού πινακίδες.

Πού πήγατε εσείς οι «ήρωες» του Πολυτεχνείου;
Α, ξέχασα, είστε στελέχη των πολυεθνικών των ψαριών και των ξένων τραπεζών.

Είναι ευκαιρία να κάνουμε κράτος τώρα.

Αλλιώς ποτέ ξανά αν δεν γίνει κάθαρση των γυρολόγων.
Θα έρθει νέα μεταπολίτευση και θα είστε με την πλάτη στον τοίχο.

Δεν βλέπετε; Η κοιλάδα του νεφεληγερέτη Δία σας εκδικείται όλους με αίμα αθώων.
Χρειάζονται θυσίες για εξαγνισμό…

Related

ΚΟΙΝΩΝΙΑ 5800642469889171096

Δημοσίευση σχολίουDefault Comments

emo-but-icon

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και ενημερωθείτε άμεσα!
📢 Μάθετε Πρώτοι Όλα τα Καυτά Νέα! 🔥📰 Ειδήσειςπου δεν γράφονται αλλού με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το katechacker.gr είναι η «φωνή» του Έλληνα αστυνομικού. Στείλε μας τις καταγγελίες σου, τα άρθρα σου, στο katechaker@gmail.com

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ

ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΚΡΟΣΟ
Το πέρασμα του Μισισιπή φίλευε αισθαντικά και απλόχερα μια απολαυστική διέλευση σε κάθε ταξιδευτή. Ακόμα και όταν τα τεράστια αμφίβια και τα επικίνδυνα ερπετά τις μέρες του ζευγαρώματος καιροφυλακτούσαν ακούνητα για να θυμίζουν υφάλους. Το τελευταίο ταξίδι μαζί της...

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)

Στις δυο λίμνες (άλλοθι)
Η μικρή σκακίστρια βίωνε το δικό της δράμα στη λίμνη των διχασμένων παγετώνων. Μόνο ένας ανυπότακτος αίγαγρος θα τη συντρόφευε στις θύμησες. Οι μοιραίοι θάνατοι, ο αναπόφευκτος εγκλεισμός, οι προγραφές, η επαπειλούμενη ποινή για μια δολοφονία και η ανέλπιστη δωρεά ζωτικού οργάνου, πού θα οδηγούσε τελικά το ριζικό όλων; Θύτη ή θύμα θα έδειχνε το ορφανό βιολογικό υλικό; Το μοναδικό εύρημα στον βαμβακοφόρο στειλεό θα ταυτοποιούταν;

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Μια κρυμμένη επιστολή στο παλιό σερβάν, κληροδότημα μιας άτυπης αδερφομοιρασιάς έμελλε να δρομολογήσει απρόσμενες εξελίξεις. Η σχέση του Νικηφόρου με τη Λυδία, αποκτούσε υπόσταση, στη δεκαετία του εβδομήντα, στην παροπλισμένη ωχρά ντρεζίνα. Τίποτα δεν προμήνυε, μέχρι τότε, την ανεξήγητη γονιδιακή αλληλουχία.

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Δημοφιλεις αναρτησεις μηνα

item