Στην Ελλάδα φταίει πάντα, ένας σκοπός, ένας αξιωματικός υπηρεσίας, ένας σταθμάρχης, και μόνο αυτοί ….ποτέ κανένας άλλος

 Του Γιάννη ΦΑΝΑΡΙΩΤΗ

 Άλλη μια γυναικοκτον;ια προχθές. 

 Ένα κοινωνικό φαινόμενο με πολλές προεκτάσεις για το οποίο έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου χρόνια τώρα ,όπως και για την παιδική εγκληματικότητα , αλλά δυστυχώς η πολιτεία μόνο ανακοινώσεις ξέρει να κάνει. Αυτό που είναι εξοργιστικό όμως, είναι το γεγονός ότι αυτή η κοπέλα δολοφονήθηκε έξω από το αστυνομικό τμήμα αφού πρώτα ζήτησε βοήθεια από τους αστυνομικούς που είχαν υπηρεσία. Και αν βιαστικά απαντήσει κανείς ότι αδιαφορήσαν και δεν έκανα ότι έπρεπε η έπραξαν λάθος –αυτό που και το υπουργείο θα πει – δεν έχει λύσει κανένα πρόβλημα.

 Η πολιτική της εσωτερικής ασφάλειας που εφαρμόζετε τα τελευταία χρόνια έχει μονό ένα χαρακτηριστικό , την επικοινωνία και το «φαίνεσθε». Η αστυνομία έχει εγκαταλειφθεί στην μοίρα της και διατίθεται μόνο για εξυπηρέτηση των ολίγων . Τα τμήματα άδεια από στελέχη χωρίς καμία δυνατότητα, στα γήπεδα όμως την Κυριακή χιλιάδες αστυνομικοί. Οι γειτονιές εγκαταλελειμμένες στην τύχη τους ,έχουν γίνει πεδία διαφόρων εγκληματικών πράξεων, από μικροκλοπές μεχρι δολοφονίες . Αυτή η συντονισμένη απαξίωση της αστυνομίας και η αδιαφορία για τον Έλληνα αστυνομικό , που αν δεν σκοτωθεί στο πεζοδρόμιο θα πεθάνει νεότατος από έμφραγμα λόγο του άγχους και του ωραρίου εργασίας –καθημερινά θρηνούμε συναδέλφους με αιφνίδιο θάνατο- έχει οδηγήσει σε μια γενικευμένη παραβατική συμπεριφορά.

 Αν σας φαίνεται τρελό κάποιος να έχει την δυνατότητα και την έλλειψη φόβου να προκαλέσει ένα έγκλημα έξω από ένα αστυνομικό τμήμα, δείτε τι γίνεται στο δρόμο κάθε μέρα. Αυτοκίνητα περνούν με κόκκινο μπροστά από περιπολικά ,μηχανάκια ανεβαίνουν σε πεζοδρόμια και μπορεί να πατήσουν και την πεζή περιπολία αστυνομικών ,γαζώσουν σπίτια και επιχειρήσεις μέρα μεσημέρι, βάζουν βόμβες και καταρρέουν ολόκληρα τετράγωνα . Δεν υπάρχει ο παραμικρός φόβος καμία αναστολή αλλά και κανένας φόβος ότι θα συλληφθούν , γιατί άραγε; 

Το υπουργείο, ζει στο σύννεφο της πλήρους επιτυχημένης πολιτικής εσωτερικής ασφάλειας που σχεδίασε η νέα ηγεσία με το διαχρονικό άλλοθι της πλήρους γνωστικής επάρκειας του αντικειμένου. Το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας από την ήμερα που συστάθηκε δεν κατάφερε ποτέ να αυτονομηθεί και να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος της αντιεγκληματικής πολιτικής ,όπως θα ήταν και το λογικό.

 Από την άλλη και το συνδικαλιστικό μας κίνημα ,όταν δεν αυτοθαυμάζεται στον παραμορφωτικό καθρέφτη του «τα έχω κάνει όλα τέλεια και τα ξέρω όλα» , είναι βυθισμένο στον λήθαργο που προκαλεί ο μαγικός αυλός της Εξουσίας .Ελάχιστες φωνές προσπαθούν να πετύχουν κάποια πράγματα για τον εύρυθμη λειτουργία του αστυνομικού σώματος αλλά και την ασφάλεια της κοινωνίας . Μιας κοινωνίας που περιμένει τα αυτονόητα αλλά με μια απαξιωμένη αστυνομική υπηρεσία ,δεν τα δει ποτέ. Σίγουρα θα γίνει ΕΔΕ για την αξ. υπηρεσίας και τον σκοπό. Εξάλλου στην Ελλάδα φταίει πάντα, ένας σκοπός ,ένας αξιωματικός υπηρεσίας , ένας σταθμάρχης , ένας ελεγκτής και μόνο αυτοί ….ποτέ κανένας άλλος .

Το είπαν άλλωστε και στις ειδήσεις !