Δεν είμαστε πλέον παιδιά…

 Σε μικρή ηλικία αισθανόμασταν ένα σκιάξιμο για τους καλικάντζαρους. Όχι βέβαια ανεξήγητα! Θεωρούσαμε ότι το χρονικό διάστημα που εγκατέλειπαν τον υποχθόνιο κόσμο τους και ανέβαιναν στη γη να μας τρομάξουν, ίσως να μην ήταν αρκετό να ξαναθρέψει το δέντρο που κρατούσε τον κόσμο! Ένα απίστευτα φοβικό σύνδρομο μας ταλάνιζε διπλά στην παιδική ηλικία.

Μη τυχόν συναντήσουμε τον Κουτσοβελόνη, τον Κοψομεσίτη, ή τον Κατσικοπόδαρο στο διάβα μας. Ή αν θα ξαναπιάσουν την πριόνα για να μας κατακρημνίσουν μετά τ’ Αη Γιαννιού που έφευγαν θολεροί απ’ την αγιαστούρα του Παππά.

Μεγαλώνοντας αυτοί οι φόβοι εξέλειπαν, αλλά τα σημάδια σημάδεψαν την παιδική ψυχή μας. Σήμερα όμως, στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, τέτοιες δοξασίες περνάν απαρατήρητες ή μας προκαλούν γέλωτα! Φυσικά τα ίδια συναισθήματα δημιουργούνται στα σημερινά παιδιά.

Αλλά δεν είμαστε πλέον παιδιά να αποδεχόμαστε αυτά που μας σερβίρουν…

Πρόσφατα κάποιοι αστυνομικοί διενήργησαν κάποια έρευνα και απηύθυναν ερωτήματα σε κάποιους αστυνομικούς και το γεγονός αυτό θεωρήθηκε πρωτοποριακό. Μάλιστα από πολιτικής θέσης κατά την ανάλυση συνέπραξε και εκπρόσωπος του υπουργείου.

Η κυρία Γκελεστάθη μοναδική πολιτική εκπρόσωπος, ενώ οι απαντήσεις ήταν αρνητικές για την κυβέρνηση, η ίδια έδειχνε να το απολαμβάνει…

Πνιγμένοι στα δεκαδικά επί τοις εκατό ποσοστά, οι παριστάμενοι συνδικαλιστές, επιχείρησαν να δημιουργήσουν κλίμα συναίνεσης και ταύτισης με τα ευρήματα, για να αποδείξουν τα αυτονόητα!

Τι δηλαδή; Αυτό που είναι πασίδηλο χωρίς την προσχηματική ιχνηλασία είναι ορατό και δια γυμνού οφθαλμού.

Όλα αυτά δε τα ευρήματα, η εκπρόσωπος του υπουργείου τα πρόβαλε ως αίγλη ενός μειοψηφικού συνδικαλισμού που ευαγγελίζεται την ανατροπή…

Τυφλοσούρτης αποδεικνύονται οι έρευνες αυτού του είδους όταν τα προς απάντηση ερωτήματα, δεν αγγίζουν τα υπαρκτά προβλήματα και κυρίως δεν διεισδύουν στον ψυχισμό της εργατικής τάξης.

Μια τέτοια επιδαψίλευση να παρέχει εν αφθονία το επιθυμητό και αναμενόμενο αποτέλεσμα χειραγωγεί συνειδητά τον αποπροσανατολισμό…

Σφύρα το. Θα φτιάξουμε κι άλλο άμα φύγουν τα παγανά…