Katehacker Files: «Όταν η ερώτηση γίνεται πρόβλημα – και όχι η απάντηση»

 

Υπάρχει κάτι που φοβίζει πιο πολύ από την κριτική.

Η ερώτηση.

 Όταν ρωτάς «πώς αξιοποιούνται οι πόροι»,
 «ποιος αποφασίζει»,
«υπάρχει απολογισμός;» —
…κάποιοι δεν ακούνε το ερώτημα. Ακούνε επίθεση.

Κι όμως:
Ρωτάμε δεν σημαίνει κατηγορούμε.
Αναρωτιόμαστε δεν σημαίνει στοχοποιούμε.
Σχολιάζουμε δεν σημαίνει καταδικάζουμε.

 Η ερώτηση, στην ουσία της, είναι πρόσκληση διαφάνειας.
Όχι “καρφί”.
Όχι “πόλεμος”.
Όχι “προσωπική εμπάθεια”.

Κι όμως — σε έναν κόσμο γεμάτο επιτροπές, σφραγίδες και τίτλους,
η ερώτηση τρομάζει περισσότερο απ’ την απουσία απαντήσεων.

 Γιατί;

Γιατί είναι πιο εύκολο να κατηγορήσεις τον ερωτώντα,
παρά να απαντήσεις με καθαρά χέρια.

Ε λοιπόν όχι.
Δεν χρειάζεται άδεια για να ρωτάς.
Ούτε “έγκριση” για να ψάχνεις.

Αλλιώς, η ενημέρωση μετατρέπεται σε PR
και η ευθύνη σε... διάταξη σιωπής.

 Κι όπως λέμε εδώ στα Files:

 Αν η ερώτηση σε θυμώνει,

ίσως η απάντηση να σε εκθέτει.

 Katehacker Files

Γιατί ό,τι δεν αντέχει στο φως,
δεν ανήκει στο δημόσιο.

 To be continued… με ερωτήσεις. Πάντα.